In onze steeds drukker en voller wordende maatschappij is het lang niet altijd makkelijk om een hond te zijn. Of om een hondenbezitter te zijn. De vele regeltjes en beperkingen waar je tegenwoordig mee te maken krijgt, maken het leven er niet altijd leuker op.
Zo verdwijnen er steeds meer gebieden waar je hond lekker los mag lopen, waardoor hondenbezitters met zijn allen aangewezen zijn op de spaarzame gebieden die over blijven. Deze gebieden moeten dan vaak ook nog gedeeld worden met fietsers, ruiters, wandelaars en joggers. Helaas wordt er niet altijd rekening gehouden met elkaar waardoor ergernissen of zelfs heftige ruzies regelmatig voorkomen. Het wordt er dus allemaal niet gezelliger op. Niet alleen in de uitlaatgebieden moeten we echter steeds beter uitkijken, ook in bewoonde gebieden wordt de regelgeving steeds strikter. In de meeste gemeentes is het bijvoorbeeld verplicht je hond aangelijnd te houden, de hondenpoep op te ruimen en altijd een opruimmiddel – zoals een zakje of schepje – bij je te dragen. Natuurlijk zijn dit soort regels eigenlijk hartstikke logisch; wie gaat er nou graag in een hondendrol staan? Een kleine moeite om dat even op te ruimen.
Het punt is dat het bezitten van een hond niet meer zo vrijblijvend is als het vroeger was. Wil je als hond een beetje geaccepteerd worden in deze maatschappij, dan dien je je keurig te gedragen. Als hond word je geacht lief en meegaand te zijn, netjes te poepen daar waar het bordje “uitlaatzone” staat, niet te jagen achter joggers, fietsers of wild, door alles en iedereen geaaid te willen worden, niet op te springen, direct te luisteren als je geroepen wordt, andere honden altijd vriendelijk te bejegenen, enzovoort. Helaas zijn onze honden geen robotjes die we met een druk op de afstandsbediening kunnen laten doen wat we willen. Gelukkig zijn er genoeg mogelijkheden waarmee we ervoor kunnen zorgen dat onze honden zich zoveel mogelijk op sociale en maatschappelijk verantwoorde/aanvaardbare manieren gedragen. Denk maar aan de vele hondenscholen waar je met je hond allerlei cursussen kan volgen, waaronder bijvoorbeeld de cursus “Sociale Huishond” (SHH). Daarnaast zijn er vele gespecialiseerde workshops en trainingen te volgen die zich richten op specifiek (probleem)gedrag.
Voldoende opties om honden een beetje sociaal vaardig te krijgen en ze succesvol te laten meedraaien in onze drukke mensenmaatschappij. Maar zoals hierboven al staat aangegeven, zijn het geen robotjes; hun ‘maakbaarheid’ heeft grenzen. Ook is het mogelijk dat gedragingen die we zelf niet als problematisch aanmerken, door andere mensen wel op die manier worden ervaren.
Het is belangrijk om ons hiervan bewust te zijn zodat ergernissen zoveel mogelijk vermeden kunnen worden. Dit werkt natuurlijk wel twee kanten op; niet-hondenbezitters en mensen die zich ergeren aan bepaald hondengedrag doen er goed aan om ook een beetje rekening te houden met de hondenbezitter. Ben je aan het fietsen? Bel dan ruim van tevoren als je hond en eigenaar op je pad ziet (voor zover zij daar mogen lopen); zij hebben dan voldoende tijd om eventjes aan de kant te gaan. Ben je aan het paardrijden? Stuur je paard dan een klein beetje de andere richting uit en zet niet aan in volle galop als je de hond passeert (iets dat ik helaas nog vaak zie gebeuren). Ben je aan het hardlopen? Geef de hond dan wat ruimte – minimaal twee meter – en verminder desnoods een klein beetje vaart. Of ga hardlopen, fietsen of paardrijden in een van de vele gebieden waar honden niet mogen komen of alleen aangelijnd zijn toegestaan.
Met zijn allen moeten we gebruik maken van dezelfde beperkte buitenruimte; er zit niks anders op dan rekening te houden met elkaar en wat begrip te tonen als er onverhoopt toch iets mis gaat. Hierbij heb ik het wel over redelijk onschuldige zaken zoals een opspringende hond… gedragingen als bijten of ellenlang najagen mogen natuurlijk nooit getolereerd worden.
Voorlichting enorm belangrijk
Uit dit alles blijkt wel hoe belangrijk het is om je bewust te zijn van het gedrag van je hond en van de andere mensen (en honden) om je heen. Ook de uitwerking van het gedrag van jouw hond op de omgeving is iets waar je niet te licht over moet denken. Goede voorlichting is daarbij absoluut noodzakelijk en het is daarom niet verwonderlijk dat er steeds meer initiatieven ontwikkeld worden die inspringen op deze groeiende behoefte.
Hondenetiquette
Zo is er bijvoorbeeld de “Hondenetiquette” van Renate Steinfort en Jennifer de Jongh. Op de website van de hondenetiquette staat duidelijk omschreven wat het doel is:
“Mopperen over problemen kan en is soms nodig om je emoties te kunnen ventileren, ervaringen te kunnen delen, steun te kunnen krijgen, maar de maaksters gaan uit van de kracht van oplossingen. Samen staan we sterk(er) en kunnen we heersende ergernissen een halt toe roepen. Maar het vereist ook kritisch naar jezelf durven kijken als hondeneigenaar: “Wat doe ik, om de situatie te verbeteren?” “Wat is mijn rol in dit contact?” “Wat kan ík anders doen?”
Wij zijn als hondeneigenaren niet alleen verantwoordelijk voor onze hond, maar ook voor de ruimte die wij innemen met onze hond. Dat betekent, bijvoorbeeld, dat je je hond bij je moet willen houden als je anderen (met of zonder hond) passeert, dat je de hondenpoep even netjes opruimt en dat je je hond zo opvoedt dat hij naar je luistert en je hem terug kunt roepen en aan kunt lijnen als de situatie dit van je vraagt. (….) Er zijn meer dan twee miljoen honden in Nederland en dat is veel! Helaas blijkt dat het onderlinge contact van deze honden, hun eigenaren en in het contact met de rest van de samenleving niet altijd vlekkeloos gaat. Dit levert stress, ruzies, nare situaties en zelfs vechtpartijen op, zowel tussen honden onderling als ook tussen mensen onderling…Helaas.. En dit kan echt anders!! Kennis en begrip, dat zijn wat ons betreft de kernwoorden waardoor bovenstaande situaties voorkomen kunnen worden en daarom is de Hondenetiquette ontstaan: Om door begrip voor elkaar, door begrip voor de hond en door kennis hierover te delen, met elkaar een fijnere samenleving met honden te creëren!”
Er worden in dit kader tien zinvolle tips gegeven:
– Houd je hond zichtbaar onder controle bij het passeren van ruiters, fietsers, wandelaars en joggers
– Lijn je hond aan als je een andere aangelijnde hond passeert
– Lijn je hond aan als je ziet dat de ander zijn hond ook aanlijnt
– Laat je loslopende hond nooit naar een aangelijnde hond toelopen
– Laat aangelijnde honden geen contact met elkaar maken
– Grijp in als tijdens spel het er te ruw aan toe gaat
– Heb er begrip voor dat niet alle honden willen spelen met elkaar
– Laat werkende honden hun taak uitvoeren en laat hen met rust tijdens hun werk
– Heb begrip voor niet-hondenmensen en hun ruimte
– Toon dankbaarheid als men rekening met jou en je hond houdt
Hierover is op de website meer informatie te vinden. Tevens is het mogelijk om brochures te bestellen of een Powerpoint presentatie te downloaden.
Aaien? Eerst vragen!
Omdat niet elke hond er nu eenmaal van houdt om aangehaald te worden (omdat zij bijvoorbeeld pijn hebben of angstig zijn), zijn deze speciale waarschuwingssleeves ontwikkeld. Zo zijn mensen die iets te enthousiast – hoewel dikwijls goedbedoeld – op jouw hond afstappen in ieder geval gewaarschuwd. Zoals op de website te lezen staat: “Omdat de waarschuwingssleeve dezelfde kleurcodering aanhoudt als een stoplicht, hoeven omstanders niet de tekst te lezen om te zien waar ze aan toe zijn. Zelfs kleine kinderen weten dat een rode kleur betekent, dat er iets aan de hand is en dat ze even op hun hoede moeten zijn.
Er zijn veel verschillende manieren om te laten zien of je hond meer ruimte nodig heeft of niet geaaid mag worden. Maar met de waarschuwingssleeve spreek je een taal die in het dagelijks verkeer universeel is geworden. En omdat je hond niet praat, moet een kleur voor hem spreken.”
Er zijn twee verschillende varianten. De rood/groene sleeve is tweezijdig; op de groene kant staat de tekst ‘Aaien? Eerst Vragen!’ en op de rode kant ‘Liever niet aaien’. Deze laatste zijde is ideaal voor honden die die niet geaaid of gestoord mogen worden bij hun werk, zoals:
– blindengeleidehonden
– hulphonden
– therapiehonden
– asielhonden
– honden die gedragstherapie volgen
– honden met een lichamelijke beperking, zoals blindheid of doofheid
Dan is er nog de gele waarschuwingssleeve, die aangeeft dat de hond ruimte nodig heeft via de tekst ‘Afstand houden a.u.b.’.
De waarschuwingssleeves zijn gemakkelijk te bevestigen om de halsband en/of hondenriem.
Gele hond
De Gele Hond is een Zweeds initiatief. De bedoeling is dat de hondeneigenaar met een geel lintje aan de lijn kan aangeven dat zijn hond ruimte nodig heeft:
“Mocht je een hond zien met een geel doek of een gele lint om zijn nek, of een gele lint aan zijn riem of tuigje, hou er dan alsjeblieft rekening mee dat dit een hond is die afstand nodig heeft van andere honden. Wanneer je dit ‘Gele Hond’ teken ziet, nader alsjeblieft de hond en zijn/haar eigenaar niet met je eigen hond – want het gele teken geeft aan dat de hond niet relaxt is als andere honden dichtbij komen.”
Muilkorf
Een hond met een muilkorf heeft nog steeds een negatief imago. Veel mensen zijn van mening dat dit onterecht is en daarom zijn er in verschillende landen inmiddels initiatieven gestart die zich inzetten voor verbetering van dit imago. In Nederland is er bijvoorbeeld de Facebook pagina “Muilkorf=tof” opgericht door Yvette van Veldhuijsen van Alert Hondentraining. Op deze pagina schrijft van Veldhuijsen:
“De muilkorf kan een hulp middel zijn bij het trainen. Het zorgt voor veiligheid, een ontspannen geleider en alleen al daardoor een ontspannender hond mits het netjes is aangeleerd! Het kan een hulpmiddel zijn bij bijvoorbeeld poep eten, agressie naar honden (zowel uit angst als uit andere motivationele factoren), agressie naar mensen (ook weer uit verschillende motivationele factoren), in specifieke situaties zoals bij de dierenarts. Een muilkorf kan zijn ter ondersteuning van een training, omdat training (nog) onvoldoende werkt of om te gaan voor veiligheid. Een muilkorf hoort mijn inziens geen vervanging voor training te zijn”.
Dit soort initiatieven creëren hopelijk meer bewustzijn, begrip en respect voor en tussen verschillende mensen en honden. Als we allemaal een beetje rekening houden met elkaar moet het toch mogelijk zijn om als een verantwoordelijke hondenbezitter mee te lopen in de maatschappij, zonder dat het plezier dat we kunnen beleven aan het hebben van een hond daarbij teveel in het gedrang komt.
Website Aaien eerst Vragen: http://www.aaieneerstvragen.nl/
Website Gele Hond: http://gelehond.nl/
Website Hondenetiquette: http://hondenetiquette.nl/