Na het overlijden van hun geliefde hond Lumi, over wie eerder het boek Verliefd op Mevrouw de Wit verscheen, besloten Ton Verlind en zijn vrouw Letty van der Geest opnieuw een Zwitserse Witte Herder in hun leven te verwelkomen.
In Suzie vertelt journalist en columnist Verlind niet alleen over alle avonturen die zij met haar beleven, maar ook over opvoedingsperikelen, vreugdevolle momenten, frustraties en de wens haar te begrijpen. Verlind en Van der Geest proberen Suzie zo goed mogelijk te begeleiden op de niet altijd even makkelijke weg naar volwassenheid en haar tot een evenwichtige en sociale hond te laten uitgroeien zonder daarbij voorbij te gaan aan haar individualiteit.
Zoals hij zelf beschrijft op de achterkant van het boek: “Het gaat over respect voor het leven, over het vermogen om een team te vormen met een levend wezen dat een andere taal spreekt dan de jouwe. Het gaat over de bereidheid om je te verdiepen in die andere partij, om het vermogen talenten te zien en ze te helpen te ontwikkelen.”
Het resultaat is een soort dagboek, waarin Verlind zijn gevoelens en gedachtes over de opvoeding en het gedrag van Suzie deelt. Met vlotte pen beschrijft hij zowel de geneugten als de worstelingen. De kleine witte wildebras zorgt veel heel wat reuring in huize Verlind!
Het zijn voor hondeneigenaren dikwijls zeer herkenbare anekdotes, zoals bijvoorbeeld de beschrijvingen van ontmoetingen met andere honden, fietsers en hardlopers. Deze ontmoetingen verlopen bepaald niet altijd vlekkeloos en de frustratie spat daarbij soms van de pagina. Het zijn vooral eerlijke verhalen; Verlind maakt het allemaal niet mooier dan het is. Bijzonder verfrissend in deze tijd waarin het lijkt of alles alleen maar ‘leuk’ moet zijn.
Deze eerlijkheid zorgt er wel voor dat sommige kenners op het gebied van hondengedrag hier en daar een kritische wenkbrauw zullen optrekken. Wat dat betreft houdt Suzie de lezer een mooie spiegel voor; fouten maken we allemaal en niemand is perfect. Het is niet altijd nodig om te oordelen. Deze confrontatie met de meningen van de buitenwereld komt tevens terug als Verlind vertelt over de ‘goedbedoelde adviezen’ van andere hondenbezitters of over bepaalde reacties op Facebook als zijn vrouw weer eens een foto heeft geplaatst van een met modder besmeurde Suzie.
Nee, Verlind trekt zijn eigen plan en schakelt daarbij wel degelijk de hulp in van verschillende hondengedragsdeskundigen, onder wie Arjen van Alphen van De Roedelmethode. Suzie gaat echter niet over de juiste manier om je hond op te voeden, maar over de liefde van een man voor zijn hond en alles wat hij voor haar doet uit naam van die liefde.
De belangrijkste boodschap daarbij is dat de opvoeding van een hond serieuze zaak is en dat er veel geïnvesteerd moet worden om iets terug te krijgen. Verlind slaagt er uitstekend in deze boodschap in heldere taal over te brengen. Door de liefdevolle, herkenbare en humoristische beschrijvingen ontkom je er niet aan na het lezen van dit boek ook een klein beetje van Suzie te houden.
Ton Verlind
Suzie – De momenten van hoop en wanhoop rond de opvoeding van onze hond.
Uitgeverij Dogtime
256 pagina’s
ISBN 9789082118926
€ 19,99
Deze recensie is verschenen in Onze Hond nummer 1, februari 2019. Losse exemplaren te bestellen via de website www.onzehond.nl